3 - سهو و لهو: سوم از موانع اجابت دعا، بى توجّهى و عدم توجه قلب به خدا، هنگام دعا است. سليمان بن عمر مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود: «اذا دَعَوتَ فاقبَلْ بِقَلبِك ثمَّ اِسْتَيْقِنِ الاجابَةَ‌؛[1]وقتى خواستى دعا كنى؛ قلبت را متوجّه خدا كن و با توجّه رو به دعا بياور، سپس يقين به اجابت داشته باش» حضور قلب در حال دعا و خوددارى از غفلت، عامل مهمّى براى ارتباط قلبى با خدا و برآورده شدن حاجت است.

4 - گناه زبان و ناپاكى دل و نيّت: يكى از عوامل مهم در عدم استجابت دعا بدزبانى، زشت گفتارى، ناشايستگى زبان و پاك و صاف نبودن دل و نيّت است. دعائى مستجاب است كه با قلب حاضر، توجّه كامل و انقطاع تامّ الى اللّه باشد. از امام صادق عليه السلام منقول است: مردى از بنى اسرائيل به مدت سه سال از خداوند درخواست مى‌كرد كه به او پسرى عنايت كند. وقتى ديد خداوند دعايش را اجابت نمى‌كند، عرض كرد: اى پروردگار من! آيا من از تو دورم، پس سخنم را نمى‌شنوى و يا نزديكم پس جوابم را نمى‌دهى‌؟ بعد از آن در خواب ديد خداوند به او مى‌گويد تو سه سال است خدا را با زبان زشت و گنهكار و قلب نافرمان غير پاك و نيّت ناخالص، مى‌خوانى، از اين پس از بدى خودت جدا شو و قلبت را پرهيزكار و نيّت خود را نيكو قرار ده تا دعايت مستجاب شود. آن مرد بنى اسرائيلى اين دستور را به مدت يكسال انجام داد، سپس پسرى به او داده شد. اميرالمؤمنين على عليه السلام مى‌فرمايد: «لا يَقْبَلُ اللّهُ دُعاءَ قَلبٍ لاهٍ‌[2]؛ خداوند دعائى را كه با قلب مشغول به لهو و غافل باشد، مستجاب نمى‌كند.»

5 - خوردن مال حرام: در حديث قدسى خداوند مى‌فرمايد: «فَمِنْكَ الدُّعا وَ

[1]- همان/ ص 126.

[2]- عدة الداعى / باب 4، فى بيان اقبال القلب / ص 167؛ بحار الانوار/ ج 90، ص 372، سفينة‌البحار / ج 1، ص 448.