دوم) محمد رشید رضا

محمد رشید بن علی‌رضا بن محمد شمس‌الدین، دریکی از شهرهای شام در سال ۱۲۸۲ هجری قمری متولد شد. رشید رضا به عبده پیشنهاد کرد که تفسیری بر قرآن با روش تفسیری که در مجله «العروة الوثقی» هست، بنویسد.[1]

از مهم‌ترین آثار وی می‌توان به مجله المنار در ۳۴ مجلد[2]؛ تفسیر قرآن مشهور به تفسیر المنار در ۱۲ جلد (از ابتدای قرآن تا آیه ۵۲ سوره یوسف)؛ «تاریخ الاستاد الامام الشیخ محمد عبده» و «ماجری بمصره فی عصره»؛ حقوق النساء فی الاسلام؛ «وحی المحمدی»؛ «المنار و الازهر»؛ «ذکر المولد النبی 6؛ «الوحده الاسلامیه»؛ «یسر الاسلام و اصول التشریع العام»؛ «الخلافه او الامامه»؛ «الوهابیون و الحجاز»؛و غیره اشاره نمود.

6- آشنایی با تفسیر المنار

رشید رضا پس از ورود به مصر و ملاقات با عبده از او خواست که جلسات درس را به همان شیوه و اسلوب تفسیری عروه‌الوثقی تشکیل دهد. عبده به پیروی از شیوه معمول تدریس در الازهر که برای هر درس متنی انتخاب می‌شد، «تفسیر جلالین» نگارش جلال‌الدین محلی و جلال‌الدین سیوطی را به‌عنوان متن درسی خود برگزید. او نخست قسمتی از آن متن را می‌خواند؛

[1] - درباره زندگی و افکار رشید رضا ر. ک. محمد رشید رضا، مقدمه المنار، ص ۱۵-۱۰.

[2] - محمد رشید رضا در مجله المنار درانتساب خود به اهل بیت پیامبر 6 از واژه‌های «جدنا المرتضی»، «سیدنا علی»، «جدنا الحسین»، «جدنا جعفر الصادق»و جدنا الامام الهادی» استفاده کرده است.