از اين چيزهاى ترسناك را تشبيه كرده به شتر رام كه شيرش را مى‌دوشند و به آن فرمان مى‌دهند و بر آنها سوار مى‌شوند و آن حيوانى خوش رفتار است.

كلمات «الذّلل» و «الصّعاب» به دليل همان وجه شبهى كه سيد رضى فرمود، استعاره براى ابر آورده شده‌اند. در عبارت سيّد رضى: «قصت به راحلته» يعنى با بارها بر مى‌جهند و سوارها را نيز برمى‌جهانند به حدى كه نزديك است بيفتند. روايع، يعنى امور ترسناك!

(3445) 445- امام (ع) فرمود:

لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَكَ يَا؟ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ؟ فَقَالَ ع- الْخِضَابُ زِينَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِي مُصِيبَةٍ يُرِيدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ ص؟ (86887- 86868)

[ترجمه‌]

«يا امير المؤمنين خوب بود كه موى سفيد خود را تغيير مى‌دادى [خضاب مى‌كردى‌] فرمود:

«خضاب زينت و آرايش است، و ما گروهى عزاداريم.»

[شرح‌]

(86887- 86876) سيد رضى مى‌گويد: مقصود امام (ع) وفات رسول خداست.

نيازى به توضيح ندارد و مطلب روشن است.

(3446) 446- امام (ع) فرمود:

مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَانِ طَالِبُ عِلْمٍ وَ طَالِبُ دُنْيَا (86455- 86448)

[لغت‌]

(نهم): علاقه زياد به خوردن‌

[ترجمه‌]

«دو گرسنه‌اند كه هرگز سير نمى‌شوند، خواهان دانش و خواستار دنيا».

[شرح‌]

(86455- 86448) اين كلمه [نهم‌] استعاره براى شدت علاقه و حرص دانشجو بر دانش و