تلاش، و ايستاده كنايه از طلب با تلاش و كوشش است. يعنى هر كس را بدون تلاش و كوشش روزى ندهند، تلاش و كوشش او هم بى‌فايده است، و اين حكم- چنان كه معمول سخن سخنگويان است- در اكثر موارد و صد در صد نيست بلكه بدين وسيله امام (ع) انسان را به كسب معاش از راه درست وادار كرده است.

(84920- 84903) 4- روزگار دو روز است: روزى به سود تو و روزى به زيان تو است، روزى كه به سود تو است، ناسپاسى مكن، و روزى كه به زيان توست شكيبا باش. پس در روزى كه زمان تنگنا و گرفتارى است، شكيبايى براى آمادگى پذيرش رحمت الهى لازم است، چنان كه خداوند فرموده است: بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‌ [1].

(3377) 377- امام (ع) فرمود:

وَ قَالَ ع: مُقَارَبَةُ النَّاسِ فِي أَخْلَاقِهِمْ أَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ (85029- 85020)

[لغت‌]

(غائله): كينه‌

[ترجمه‌]

«نزديك شدن به اخلاق مردم باعث ايمنى از كينه آنهاست».

[شرح‌]

(85029- 85023) توضيح آن كه دورى گرفتن از خلق و خوى مردم، باعث نفرت، دشمنى و كينه توزى آنها مى‌گردد، بنا بر اين بازگشت به نزديكى و همسويى در اخلاق آنها باعث ايمنى از دشمنى و كينه آنها خواهد بود.

(3378) 378- امام (ع) به يكى از مخاطبانش- كه سخنى فراتر از حدّ خود گفته بود- فرمود:

لَقَدْ طِرْتَ شَكِيراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً (85049- 85045)