«حق سنگين
امّا گواراست، و باطل، سبك، ليكن و با آور است».
[شرح]
(84375- 84367)
امام (ع) صفت سنگين را براى حق از نظر دشوارى آن براى كسى آورده كه در راه حق است
و به خاطر آن مؤاخذه مىشود، و صفت گوارا، را به جهت اين كه حق آسايش اخروى را در
پى دارد، بدان داده است. و صفت سبكى را به اعتبار سهولت باطل بر اهل باطل و صفت و
با آور را به جهت هلاكت آنان در آخرت، براى باطل استعاره آورده است.
«بر بهترين
اين امّت از عذاب خدا ايمن مباش! به دليل قول خداى تعالى فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ
اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ[1] و بر بدترين اين
امّت از رحمت خدا نااميد مشو! به دليل گفته خداى متعال: يا بَنِيَّ
اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخِيهِ وَ[2].
[شرح]
(84415-
84379) امام (ع) شنونده را با استدلال به عموميّت اين دو آيه به اين دو خصلت موعظه
و ادب كرده است، كلمه مكر استعاره براى مهلت دادن خدا و پس از آن گرفتن و عذاب
كردن خدا در صورت مكر و فريب است و مقصود واضح است.