ما بين پدران باعث
ريشهدار شدن محبّت و ارتباط بيشتر بين پسران مىگردد.
آن گاه امام
(ع) به برترى دوستى نسبت به خويشاوندى اشاره فرموده است به اين ترتيب كه خويشاوندى
به دوستى در سود داشتن ميان مردمان، نياز بيشترى دارد، و دوستى در مفيد بودنش از
خويشاوندى بىنيازتر است [1].
«از گمانهاى
مؤمنان بترسيد كه خداوند بزرگ، حق را بر زبانهاى آنان قرار داده است».
[شرح]
(82305-
82296) مؤمن ممكن نيست در مورد تصفيه نفس خود، و كمال استعداد نفس براى انديشه
درست نزديك به حدس، و شكوفايى در پرتو حقيقت، خطا كند.
همان طورى كه
پيامبر (ص) فرموده است: «از هوشيارى مؤمن بترسيد كه او به وسيله نور خدا مىنگرد،
پس خداى سبحان صورت آن حق را بر زبانش جارى مىسازد و او آن را بر زبان مىراند».
عبارت:
فانّه ...
مقدّمه صغرا
براى قياس مضمرى است كه كبراى مقدّر آن چنين است: و هر كه اين طور باشد، بايد از
حدس او پرهيز كرد، و اين عبارت امام (ع) هشدارى است براى كسى كه نيّت شرّى دارد،
تا از ترس گمانهاى مؤمنان، از نيّتش برگردد.
[1]
ابن ابى الحديد در ذيل اين سخن امام (ع) مىنويسد: از كسى پرسيدند: برادرت را
بيشتر دوست دارى يا دوستت را؟ گفت: برادرم را اگر دوست باشد- م.