برابر نفوس، عقل را به مردى كه در جنگ به خاك مى‌افتد تشبيه كرده است. و همچنين لفظ بروق (درخششها) را استعاره براى آنچه از موارد طمع، آورده است كه در تصوّر انسان مى‌درخشد. و بيشتر اوقات علوم و خاطره‌هاى ذهنى را- به خاطر لطافت و درخشش و سرعت حركت- به برقها تشبيه مى‌كنند. و اما اين كه كلمه تحت را به كار برده، براى آن است، كه از خصوصيت به خاك افتادنها، پايين بودن است.

(3205) 205- امام (ع) فرمود:

لَيْسَ مِنَ الْعَدْلِ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّنِّ (79191- 79185)

[ترجمه‌]

«قضاوت از روى بدگمانى، نسبت به كسى كه مورد اعتماد است، از عدالت نيست».

[شرح‌]

(79191- 79185) يعنى در مورد كسى كه نزد تو مورد اعتماد و معروف به امانت است، حكم به خيانت از روى گمان، بيرون از عدالت و در شمار صفت ناپسند ظلم و جور است.

(3206) 206- امام (ع) فرمود:

بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ (79201- 79195)

[ترجمه‌]

«ظلم بر بندگان خدا بد توشه‌اى براى سفر آخرت است».

[شرح‌]

(79201- 79195) از آنجا كه ستمكارى صفت بسيار ناپسندى است كه باعث آزردن ديگران مى‌شود و بدترين شقاوت را در پى دارد، بنا بر اين بد توشه‌اى است، كلمه زاد استعاره آورده شده است از نظر اين كه انسان اين صفت ناپسند را در جوهر ذات‌