جوهرى‌ [1] مى‌گويد: خباء مفرد است و جمع آن اخبيه خانه‌اى است از كرك و يا پشم نه از مو كه بر دو، يا سه عمود و يا بيشتر استوار مى‌باشد.

صلح و مسالمت فضيلتى از شاخه‌هاى پاكدامنى است، كلمه: خباء را استعاره از مسالمت آورده است از آن رو كه اين فضيلت باعث جلب محبّت و هم چون خانه پوششى براى عيبهاست و مستلزم آن است كه زبان مردم از عيبجويى بسته و خاموش باشد. اين مطلب كه صلح و مسالمت لازمه‌اش عيب‌پوشى است، در صورتى ثابت مى‌شود كه مى‌بينيم، نقيض آن- يعنى، ستيزه‌جويى و سازش نكردن- با طغيان طبيعت افراد بر عيبجويى، و اظهار معايب، به منظور توهين و سرزنش همراه است.

(73302- 73295) نوزدهم- هر كه از خود راضى باشد، خشم‌گيرنده بر او بسيار است. و اين مطلب به دو جهت است: يكى آن كه شخص از خودراضى، معتقد است كه از ديگران كاملتر است و به ديگران با چشم كاستى مى‌نگرد، و حقوق ديگران را ادا نمى‌كند، در نتيجه افراد زيادى نسبت به او خشم مى‌گيرند. دوم اين كه: با اعتقاد بر برترى خود نسبت به ديگران خود را بيش از اندازه تصوّر مى‌كند در صورتى كه ديگران او را در حدّ و مقدار خودش مى‌بينند، به اين ترتيب خرده‌گيران و خشمگينان بر او، روزافزون مى‌گردند.

(73306- 73303) بيستم: صدقه دارويى مفيد و شفابخش است. عنوان داروى مفيد و شفا بخش را استعاره براى صدقه آورده است، از آن رو كه صدقه همانند دارو است، امّا در دنيا به دليل حديث نبوى (ص): «بيمارانتان را با صدقه به درمان برسانيد» [2] و راز مطلب آن است كه صدقه باعث جلب همّتها و همسويى دلها

كتابش در لغت مشهور به «تاج اللّغته و صحاح العربيّه» كه 40000 واژه دارد.- م.

[2] داووا مرضاكم بالصّدقة.