ثُمَّ
لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ
وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ[1] يعنى معاويه، از هر طرف همچون شيطان به سراغ او
مىآيد، و جهات را به چهار سو اختصاص داده است، زيرا معمولا از آن چهار جهت رفت و
آمد مىشود.
بعضى از
مفسّرين گفتهاند: شيطان از روبرو كه مىآيد مردم را اميدوار به عفو و بخشش مىكند
و به نافرمانى و معصيت وامىدارد، و از پشت سر، آنها را به ياد بازماندگان
مىاندازد و جمعآورى مال و ثروت و به جا گذاشتن آن براى بازماندگان را جلوه
مىدهد، و از طرف راست آنها كه مىآيد، رياست و تعريف ديگران از آنها را جلوهگر
مىسازد و از طرف چپ كه مىآيد علاقه به بيهوده كارى و لذتها را در آنها ايجاد
مىكند.
از شقيق نقل
شده است: هيچ بامدادى نشد مگر اين كه شيطان چهار دام براى من مىگسترد و در پيش
رويم كمين مىكرد و مىگفت نترس كه خداوند بخشاينده و آمرزنده است، و من اين عبارت
را مىخواندم: وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً
ثُمَ[2] و از پشت سر كمين مىكرد و مرا از تباهى بازماندگانم
مىترساند و من اين آيه را مىخواندم: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ
إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها[3] و يا از طرف راستم كه از راه تعريف و
ثناگويى ديگران از من وارد مىشد كه من اين جمله را مىخواندم وَ
الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ^[4] و يا از جانب چپم كه از طريق
خواستهها و شهواتم وارد مىشد، و من اين عبارت را مىخواندم: وَ
حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ ما يَشْتَهُونَ[5].
[1]
اعراف (7) آيه (17) يعنى: آن گاه از پيشرو و پشتسر و طرف راست و چپ آنان در
مىآيم.
[2] سوره
طه (20) آيه (82) يعنى: البته بر آن كس كه توبه كند و به خدا ايمان آورد و نيكوكار
گردد و به راه هدايت رود مغفرت و آمرزش من بسيار است.
[3] سوره
هود (11) آيه (6) يعنى: هيچ جنبندهاى روى زمين نيست مگر اين كه روزيش با خداست.
[4] سوره
اعراف (7) آيه (128) يعنى: سرانجام به سود پرهيزكاران است.
[5] سوره
سبأ (34) آيه (54) يعنى: و (امروز) ميان آنها و آرزوهايشان فاصله افكندهاند.