داد، و آيا نمى‌بينى كه گروهى دستهايشان در راه خدا بريده شد و همه آنان با فضيلت هستند اما وقتى كه براى يكى از ما پيشامد آنچه كه يكى از آنان را پيش آمده بود، در باره‌اش گفته شد: او پرواز كننده در بهشت و صاحب دو بال مى‌باشد، و اگر خداوند آدمى را از ستودن خود نهى نفرموده بود، گوينده، فضيلتهاى بسيارى را كه دلهاى مؤمنان با آن آشناست و گوشهاى شنوندگان هم آن را ردّ نمى‌كند يادآور مى‌شد، پس از خود دور كن كسى را كه شكار، وى را از راه برگردانيده است (به بيراهه مى‌رود) كه ما تربيت يافته پروردگارمان هستيم، و مردم تربيت يافته ما هستند، شرافت كهن و بزرگى ديرين ما بر قوم تو، ما را از آن منع نكرد كه شما را با خودمان بياميزيم پس همانند اقران با طايفه شما ازدواج كرديم در حالى كه شما همطراز ما نبوديد، از كجا چنين شايستگى را داريد، با اين كه پيغمبر از ماست، و تكذيب كننده از شما؟ و شير خدا از ماست و شير همسوگندها از شما، و دو سرور جوانان اهل بهشت از ما و كودكان اهل آتش از شمايند، و بهترين زنان جهان از ماست و زن هيزم‌كش از شما، و بسيارى از آنچه به سود ما و زيان شماست. اين كه شنيدى كارهاى ما در اسلام بود و شرافت ما در دوران جاهليت نيز قابل انكار نيست، و كتاب خدا امورى از ما يادآور مى‌شود كه يگانه و بدون مانند مى‌باشد و چنين مى‌فرمايد: «وَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا^ [1]» و نيز مى‌فرمايد: «إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا، وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ‌ [2]». پس ما گاهى از نظر خويشاوندى و زمانى به دليل اطاعت و پيروى كردن نزديكتر و سزاوارتر شمرده شديم، و چون مهاجران در روز سقيفه به وسيله خويشاوندى خود با رسول خدا در مقابل انصار استدلال كردند، پيروز شدند پس اگر پيروزى به سبب خويش با رسول خدا

[2] سوره آل عمران (3) آيه (68) يعنى: نزديكترين مردم به ابراهيم كسانى هستند كه وى را متابعت كردند و نيز اين پيامبر و آنان كه به او ايمان آوردند، و خدا ولى و دوست مؤمنان است.