شود [1]
[تا نيمه مرده و نيمه زنده نباشد فيض الاسلام] نظير اين دعا از حضرت پيامبر (ص)
نيز نقل شده است: «خدايا مرا از گوش و چشم بهره كامل عنايت كن، و آن دو را وارثان
من قرار ده [2].» يعنى تا هنگام مرگ و پرواز
روح از بدنم آنها را سالم بدار.
امام (ع) لفظ وديعه را بدين دليل براى روح استعاره فرموده است كه
بايد امانت را به صاحبش برگرداند، روح و نفس انسانى نيز بايد به جانب پروردگار
برگردانده شود.
(51017- 50995) در قسمتهاى پايانى خطبه، از اين كه مبادا به واسطه وساوس
درونى نفس امّاره و يا راهزنان بيرونى و شيطان صفتان انسى از فرمان سرپيچى كند به
خدا پناه برده است، سيد رضى «يفتتن» را مبنى بر فاعل ذكر كرده، بنا بر اين كه فتنه
از نفس اماره ناشى شود و مبنى بر مفعول نيز نقل شده تا مستعار منه آن فتنه از سوى
غير باشد و نيز از وارد شدن در ورطه هلاكت هواهاى نفسانى و درّه شقاوت و بدبختى و
منحرف شدن از راه هدايتى كه كتابهاى آسمانى از طرف خدا ارائه دادهاند پناه به
پروردگار متعال برده است. توفيق از خداوند است.
[1] امير مؤمنان عليه السلام از خدا خواست كه نخستين نعمت
ارزندهاى كه از ميان نعمتهايى چون (چشم، گوش، زبان، دل، عقل، روح، دست و پا و
غيره) از او گرفته مىشود، روح او باشد و اين دعا مستجاب شد به اين دليل كه آن
حضرت در بيشتر غزوات و سرايا جهادگر و كفر ستيز خستگى ناپذيرى بود و خود را به قلب
دشمن مىزد ناصر پيامبر (ص) بود هيچ عضوى از اعضاى ياد شده بالا را از دست نداد و
تا دم مرگ اعضاى او سالم بود و اين نكته شايان دقت است. (ويراستار)
[2] اللهّم متّعنى بسمعى و بصرى و اجعلهما الوارث منّى.