(2015) 15- هر وقت در جنگ با دشمن روبرو مى‌شد مى‌گفت:

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَفْضَتِ الْقُلُوبُ وَ مُدَّتِ الْأَعْنَاقُ- وَ شَخَصَتِ الْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ الْأَقْدَامُ وَ أُنْضِيَتِ الْأَبْدَانُ- اللَّهُمَّ قَدْ صَرَّحَ مَكْنُونُ الشَّنَآنِ- وَ جَاشَتْ مَرَاجِلُ الْأَضْغَانِ- اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا- وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا- رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ- وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ‌ (57103- 57056)

[لغات‌]

(افضت القلوب): دلها از همه چيز بركنده و به سوى او خارج شد و سرّ خالص و نابش در ارتباط با اوست.

(شخوص البصر): به چيزى چشم دوختن بدون پلك زدن (انضاء الابدان): لاغرى بدنها (صرّح): آشكار شد، فعل لازم است.

(شنئان): دشمنى و كينه‌توزى (مكتومه): پوشيده شده (مراجل): ديگها (جيشها): جوشش ديگها (ضغن): كينه (و افتح): حكم كن (فاتح): حكم كننده‌

[ترجمه‌]

«بار پروردگارا دلها به سوى تو گشوده شده، و گردنها كشيده شده و چشمها باز مانده و پاها به راه افتاده و بدنها نزار شده است، خدايا دشمنى پنهان‌