(1239) 239- از خطبه‌هاى آن حضرت كه از آل رسول سخن مى‌گويد:

هُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ- يُخْبِرُكُمْ حِلْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ- وَ صَمْتُهُمْ عَنْ حِكَمِ مَنْطِقِهِمْ- لَا يُخَالِفُونَ الْحَقَّ وَ لَا يَخْتَلِفُونَ فِيهِ- وَ هُمْ دَعَائِمُ الْإِسْلَامِ وَ وَلَائِجُ الِاعْتِصَامِ- بِهِمْ عَادَ الْحَقُّ إِلَى نِصَابِهِ وَ انْزَاحَ الْبَاطِلُ عَنْ مَقَامِهِ- وَ انْقَطَعَ لِسَانُهُ عَنْ مَنْبِتِهِ- عَقَلُوا الدِّينَ عَقْلَ وِعَايَةٍ وَ رِعَايَةٍ- لَا عَقْلَ سَمَاعٍ وَ رِوَايَةٍ- فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ (55205- 55140)

[لغات‌]

(ولايج): جمع وليجه بر وزن فعيله به معناى مفعول، موضعى است كه انسان با داخل شدن در آن خود را حفظ مى‌كند.

(نصاب): اصل و ريشه‌

[ترجمه‌]

«آنان زنده كننده علم و دانش و از بين برنده جهل و نادانى هستند، بردبارى آنان شما را از داناييشان آگاه مى‌كند، خاموشى آنان حكايت از راستى و درستى گفتارشان دارد، با حق مخالفت نمى‌كنند و در آن با هم اختلاف ندارند، ايشان استوانه‌هاى اسلام و پناهگاههاى آن هستند، به وسيله ايشان، حق به موضع اصلى خود بر مى‌گردد و باطل و نادرستى از جاى آن، دور و نابود مى‌شود و زبانش از ريشه قطع مى‌شود، دين را شناختند شناختن واقعى نه شناختن ظاهرى و لفظى، همانا راويان علم بسيار هستند ولى عمل كنندگان به آن اندك مى‌باشند.»