خطا و عملى خلاف از او ديده نشد، و اين مطلب
به آن دليل بود كه تربيت در دامن رسول خدا و عبادات و رياضتهاى شرعى، عامل چيرگى
عقل بر دو نيروى خشم و شهوت و سبب مغلوبيّت نفس اماره است كه خود سرچشمه خطاى در
گفتار و خلاف در رفتار مىباشد، و در نتيجه اين امور ترك رذايل و دورى از گناه و
معصيت، ملكه نفسانى و خلق و خوى وى گرديد و اين همان مقام عصمت از هر گونه خطاست
كه در حق آن حضرت و بقيه معصومين از فرزندان وى ادعا شده است و جاى هيچ گونه
انكارى نيست:
منظور از فرشتهاى كه مىفرمايد از اول زندگى همدم پيامبر بود جبرئيل
است كه در اصطلاح گروهى از دانشمندان اسلامى تعبير به عقل فعال مىشود و همراهى با
او اشاره به آن است كه نفس مقدس آن حضرت از اول طفوليت تحت تربيت وى بود و بر حسب
استعداد كاملى كه در طبيعت او وجود داشت علوم و مكارم اخلاقى و بقيه راههاى رسيدن
به مقام قرب الهى را به او افاضه مىكرد. و در ضمن يادآورى موقعيتهاى خود با
پيامبر، اشاره به تربيت آن حضرت به وسيله فرشته وحى مىكند تا خاطر نشان سازد كه
علوم و معارف و مكارم اخلاقى و سجاياى نفسانى رسول اكرم در خود وى نيز به وسيله
تبعيت از پيامبر، تحقق يافته است.
از مطالبى كه در باره پيامبر با فرشته و نگهداريش به سبب او، ذكر شده
روايتى است كه از امام باقر (ع) نقل شده است كه فرمود: خداوند بر حضرت محمد (ص) فرشته
با عظمتى را موكل ساخته بود كه از آغاز انفصال از شير خوارگى او را به كارهاى خير
و مناسب، راهنمايى كند و به مكارم اخلاق وادار سازد و، وى را از شرور و خويهاى
نامناسب باز دارد، و او كسى است كه در سن جوانى كه هنوز به درجه پيامبرى نرسيده
بود پيوسته اين ندا به گوشش مىرسيد:
السلام عليك يا محمد يا رسول اللَّه و چنان گمان مىكرد كه اين ندا
از سوى سنگها