نماز به توجّه و محافظت نيازمند است، تا مبادا وسوسه‌هاى شيطانى نمازش را به ريا و خودنمايى بيالايد و يا توجّه او را از نماز به سويى ديگر معطوف سازد، ديگر محافظت بر اوقات نماز، و اداى واجبات و اركان آن به گونه‌اى كه شايسته است، پس از آن كوشش در زياد به جا آوردن نماز، و تقرّب جستن به درگاه بارى تعالى به وسيله آن است، زيرا نماز برترين عبادتها و بالاترين وسيله تقرّب جستن به اوست.

پس از اين امير مؤمنان (ع) به ذكر فضيلتهاى نماز و علل وجوب آن مى‌پردازد:

(48548- 48543)

1- فرموده است: فإنّها كانت على المؤمنين كتابا موقوتا

يعنى: زيرا نماز بر مؤمنان فريضه‌اى است معيّن، و اين سخن، عين الفاظ قرآن كريم است، واژه موقوتا به معناى مفروضا مى‌باشد يعنى واجب شده است، و گفته شده به معناى منجّما مى‌باشد يعنى در هر وقتى نماز معيّنى مقرّر شده است.

(48566- 48549)

2- با بيان أ لا تسمعون ... تا من المصلّين‌

به ترك كنندگان نماز بيم و هشدار داده كه ترك آن مستلزم دخول در آتش دوزخ است.

(48576- 48567) 3- اين كه فرموده است نماز گناهان را مانند برگ درختان مى‌ريزد تشبيه معقول به محسوس است وجهت اين تشبيه روشن است، همچنين جمله و تطلقها إطلاق الرّبق به اين معناست كه نماز مانند بندى كه از گردن گوسفند برداشته شود گردن جان انسان را از غلّ و زنجيرهايى كه بر آن است رها و آزاد مى‌كند.

(48602- 48577) 4- در باره اين كه فرموده است پيامبر خدا (ص) نماز را به حوضى تشبيه فرموده كه بر در خانه كسى باشد صورت حديث وارد از پيامبر (ص) اين است كه فرمود: آيا هر يك از شما خرسند مى‌شود از اين كه بر در خانه او حوضى باشد كه هر روز پنج بار در آن شستشو كند تا چركى بر بدن او باقى نماند؟ عرض كردند بلى، فرمود: اين حوض و شستشو نمازهاى پنجگانه است.

(48643- 48603) 5- تذكار داده است كه مؤمنان ارزش و مقام والاى نماز را شناخته‌اند، و