(1157) 157- از خطبه‌هاى آن حضرت عليه السّلام است:

أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ- وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ انْتِقَاضٍ مِنَ الْمُبْرَمِ- فَجَاءَهُمْ بِتَصْدِيقِ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ- وَ النُّورِ الْمُقْتَدَى بِهِ ذَلِكَ؟ الْقُرْآنُ؟ فَاسْتَنْطِقُوهُ- وَ لَنْ يَنْطِقَ وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْهُ- أَلَا إِنَّ فِيهِ عِلْمَ مَا يَأْتِي- وَ الْحَدِيثَ عَنِ الْمَاضِي- وَ دَوَاءَ دَائِكُمْ وَ نَظْمَ مَا بَيْنَكُمْ (32423- 32373)

[بخش اول‌]

[لغات‌]

(هجعة): خواب (مبرم): ريسمان محكم‌

[ترجمه‌]

«خداوند پيامبرش را به هنگامى فرستاد كه مدّتى بود پيامبرى نيامده، و امّتها در خواب درازى فرو رفته و پايه‌هاى استوار احكام الهى ويران گشته بود، او با تصديق آنچه در پيش روى او بود و با نورى كه به آن اقتدا شود به سوى آنها آمد، اين نور، قرآن است. پس از او بخواهيد به سخن در آيد كه هرگز سخن نخواهد گفت، و ليكن من شما را از جانب آن خبر دهم، بدانيد علم به آنچه مى‌آيد و اخبار آنچه گذشته، و داروى دردها و مايه نظام اجتماعى شما در قرآن است.»

[شرح‌]

(32423- 32373) هدف از اين خطبه اعلام برترى و فضيلت پيامبر اكرم (ص) است، و منظور از فترت فاصله زمانى ميان دو پيامبر است، عبارت هجعة من الامم اشاره است به‌