است پر منفعت، و سيراب كننده‌اى است فرو نشاننده عطش، نگهدارنده كسى است كه به آن چنگ زند، و رهايى دهنده كسى است كه به آن دست آويزد، كژى در آن نيست تا راست گردد، و از حقّ منحرف نمى‌شود تا پوزش بخواهد، و تكرار قرائت و شنيدن پياپى موجب كهنگى آن نمى‌گردد، كسى كه به قرآن سخن گويد راست گفته، و آن كس كه به آن عمل كند بر ديگران پيشى گرفته است.»

در اين هنگام مردى به پا خاست و گفت اى امير مؤمنان! ما را از آن فتنه آگاه كن، آيا در باره آن از پيامبر خدا (ص) پرسش كرده‌اى؟ امام (ع) فرمود:

«در آن هنگام كه خداوند سبحان آيه‌ «الم أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ‌ [1]» را نازل فرمود دانستم تا زمانى كه پيامبر خدا (ص) در ميان ماست اين فتنه بر ما فرود نمى‌آيد، از اين رو گفتم اى رسول خدا! اين فتنه‌اى كه خداوند تو را بدان آگاهى داده چيست؟ فرمود: اى على امّتم پس از من مورد آزمايش قرار خواهند گرفت، گفتم اى پيامبر خدا! آيا جز اين است در جنگ احد هنگامى كه گروهى از مسلمانان به شهادت رسيدند و من بدان نائل نشدم و اين بر من گران آمد به من فرمودى مژده باد تو را كه پس از اين شهيد خواهى شد، فرمود: همين طور است ولى در آن هنگام شكيبايى تو چگونه خواهد بود؟ گفتم اى پيامبر خدا! اين از موارد شكيبايى نيست بلكه جاى سپاس و خوشحالى است فرمود: اى على! اين مردم به وسيله اموالشان آزمايش خواهند شد و به دين خود بر پروردگار منّت مى‌نهند و رحمت او را آرزو مى‌كنند، و از خشم او خود را در امان مى‌بينند، با شبهات دروغ، و هوسهاى گمراه كننده، حرام خدا را حلال مى‌شمارند، شراب را به نام نبيذ و رشوه را به عنوان هديّه و ربا را به نام معامله حلال مى‌كنند، گفتم اى پيامبر خدا! در اين هنگام اين مردم را در چه مرتبه‌اى قرار دهم آيا در زمره كسانى كه از دين برگشته و مرتدّ شده‌اند و يا كسانى كه مورد آزمايش قرار گرفته‌اند؟ فرمود آنها را در مرحله فتنه و آزمايش قرار بده»