[ترجمه‌]

«بدعتى پديد نمى‌آيد مگر اين كه به سبب آن سنّتى ترك مى‌شود، از اين رو از بدعتها بپرهيزيد، و همواره در راه روشن گام برداريد، بى‌گمان بهترين امور، سنّتهاى كهن و اصيل است، و بدترين آنها بدعتها و سنّتهاى نوين است».

[شرح‌]

(29000- 28980) مراد از بدعت هر نوع سنّتى است كه در زمان پيامبر اكرم (ص) وجود نداشته و پس از آن حضرت پديد آمده باشد.

اين بخش از خطبه مشتمل است بر بيان علّت لزوم ترك بدعت، و برهان اين كه احداث آن مستلزم ترك سنّت است، زيرا عدم احداث بدعت از سنّتهاى پيامبر اكرم (ص) مى‌باشد، چنان كه فرموده است: كلّ بدعة حرام يعنى هر بدعت و پديده نوى در دين حرام است، بنا بر اين ايجاد بدعت مستلزم ترك سنّت خواهد بود، پس از اين امام (ع) دستور مى‌دهد كه از اين كار بپرهيزند و راه روشن را در پيش گيرند، و اين همان طريق الهى و راه دين و شريعت است، منظور از عوازم امور يا سنّتهاى كهنى است كه در زمان پيامبر (ص) جارى بوده، و يا امور قطعى و مسلم مورد اتّفاق است نه پديده‌هايى كه مورد شكّ و شبهه مى‌باشد، و توجيه نخست رجحان دارد زيرا در مقابل آن محدثات (پديده‌هاى نو) آمده است، و اين كه فرموده است بدترين سنّتها بدعتهاست زيرا شيوه‌هاى جديدى كه پديد مى‌آيد مورد شكّ و شبهه و خارج از قانون شريعت و موجب هرج و مرج و پيدايش انواع شرور و بديهاست. و توفيق از خداوند است.