تدريج خارج مى‌شوند، و همانها كه زمان آن حضرت را درك خواهند كرد باقى مى‌مانند و طرف خطاب خواهند بود. و توفيق از خداوند است.

بخشى از اين خطبه است:

كَأَنِّي بِهِ قَدْ نَعَقَ؟ بِالشَّامِ؟- وَ فَحَصَ بِرَايَاتِهِ فِي ضَوَاحِي؟ كُوفَانَ؟- فَعَطَفَ عَلَيْهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ- وَ فَرَشَ الْأَرْضَ بِالرُّءُوسِ- قَدْ فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ وَ ثَقُلَتْ فِي الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ بَعِيدَ الْجَوْلَةِ عَظِيمَ الصَّوْلَةِ- وَ اللَّهِ لَيُشَرِّدَنَّكُمْ فِي أَطْرَافِ الْأَرْضِ- حَتَّى لَا يَبْقَى مِنْكُمْ إِلَّا قَلِيلٌ كَالْكُحْلِ فِي الْعَيْنِ- فَلَا تَزَالُونَ كَذَلِكَ- حَتَّى تَئُوبَ إِلَى الْعَرَبِ عَوَازِبُ أَحْلَامِهَا- فَالْزَمُوا السُّنَنَ الْقَائِمَةَ وَ الْآثَارَ الْبَيِّنَةَ- وَ الْعَهْدَ الْقَرِيبَ الَّذِي عَلَيْهِ بَاقِي النُّبُوَّةِ- وَ اعْلَمُوا أَنَّ الشَّيْطَانَ- إِنَّمَا يُسَنِّي لَكُمْ طُرُقَهُ لِتَتَّبِعُوا عَقِبَهُ (27989- 27912)

[لغات‌]

(نعق): با عين و غين، فرياد زد (فحص المطر التّراب): باران خاك را زير و رو كرد، فحص: كاوش (كوفان): يكى از نامهاى كوفه است (ضروس): شتر ماده بدخو كه دوشنده شيرش را مى‌گزد (فغرت فاغرته): دهانش سخت گشوده است، با آوردن فاعل از لفظ فعل معنا تأكيد شده است.

(يسنّي): آسان مى‌گرداند (ضواحى): اطراف شهر كه ديده مى‌شود.

(عقب): با قاف مكسور، پاشنه پا

[ترجمه‌]

«گويا او را مى‌نگرم كه چون حيوانى در شام بانگ بر آورده، و پرچمهايش را در پيرامون كوفه بر زمين نشانده و همچون شترى گزنده و بدخو به سوى آن رو آورده، و زمين را از سرهاى كشتگان مفروش ساخته است، دهان حرص خود را سخت گشوده، و جاى پايش در زمين استوار گشته است، تاخت و تاز او گسترده و هجومش سخت و بزرگ است، به خدا سوگند شما را در اطراف زمين تار و مار مى‌كند تا اين كه مانند اندك سرمه‌اى كه در چشم مى‌ماند جز كمى از شما باقى‌