شده است و نوشيدن آن در آغاز شيرين و در پايان تلخ باشد، آگاه باشيد در فردا، فردايى كه نمى‌دانيد با چه رويدادهايى همراه خواهد بود، آن حاكم كه از غير آن طايفه است، كارگزاران آنها را بر بدى كردارشان بازخواست مى‌كند، و زمين بهترين اندوخته‌هايش را براى او بيرون مى‌آورد، و كليدهايش را به او تسليم مى‌كند، در آن هنگام روش عدل و داد را به شما نشان خواهد داد، و آنچه را از كتاب و سنّت مرده و از ميان رفته زنده خواهد كرد.»

[شرح‌]

(27865- 27858)

فرموده است: حتّى تقوم الحرب بكم على ساق ... تا عاقبتها.

يعنى: تا اين كه جنگ با منتهاى شدّت به شما رو آورد، گويا مراد، بيان نتيجه سستى آنها در يارى و فرمانبردارى از آن حضرت در راه پيش برد جنگ و روبرو شدن با دشمن است، و مانند اين است كه گفته باشد: شما پيوسته از يارى و كمك دست باز داشته‌ايد و از رفتن به سوى جنگ خوددارى و كناره‌گيرى مى‌كنيد تا اين كه دشمن نيرو يابد، و جنگ را در نهايت سختى بر شما تحميل كند اصطلاح قيامها على السّاق به معناى اين است كه جنگ به منتهاى شدّت و اوج خود برسد، و جمله باديا نواجذها يعنى دندانهاى خود را آشكار مى‌سازد كنايه از سختيها و مصيبتهايى است كه با جنگ همراه است، و اين از اوصاف شير است كه در هنگام خشم دندانهايش ظاهر مى‌شود، و ذكر اين وصف براى اين است كه امام (ع) براى جنگ واژه اسد را كه به معناى شير است استعاره فرموده است.

برخى از شارحان گفته‌اند كه دندانها در هنگام خنديدن نمايان مى‌شود، و در اين جا مراد اين است كه همان گونه كه در موقع شدّت خنده، دندانها آشكار مى‌شود، جنگ نهايت حدّت خود را نمايان، و سختيهاى خود را بر آنان وارد خواهد ساخت، نواجذ عبارت از دندانهاى آسياست كه از همه دندانها كناره‌تر و دورترند، و اين خود كنايه از اين است كه آنچه را دور مى‌پندارند به آنها روى خواهد آورد.