(1133) 133- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است در هنگامى كه عمر بن خطّاب در باره رفتن خود به جنگ با روميان با آن حضرت مشورت كرد، امام (ع) چنين فرمود:

وَ قَدْ تَوَكَّلَ اللَّهُ- لِأَهْلِ هَذَا الدِّينِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَةِ- وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ وَ الَّذِي نَصَرَهُمْ- وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَنْتَصِرُونَ- وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَمْتَنِعُونَ- حَيٌّ لَا يَمُوتُ- إِنَّكَ مَتَى تَسِرْ إِلَى هَذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِكَ- فَتَلْقَهُمْ فَتُنْكَبْ- لَا تَكُنْ لِلْمُسْلِمِينَ كَانِفَةٌ دُونَ أَقْصَى بِلَادِهِمْ- لَيْسَ بَعْدَكَ مَرْجِعٌ يَرْجِعُونَ إِلَيْهِ- فَابْعَثْ إِلَيْهِمْ رَجُلًا مِحْرَباً- وَ احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلَاءِ وَ النَّصِيحَةِ- فَإِنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاكَ مَا تُحِبُّ- وَ إِنْ تَكُنِ الْأُخْرَى- كُنْتَ رِدْءاً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَةً لِلْمُسْلِمِينَ (27527- 27450)

[لغات‌]

(حوزة): مركز جمعيّت (محرب): با كسر ميم، مرد جنگديده (حفز كذا): اين گونه راند، حفزه: او را با ديگرى همراه كرد (أظهر اللّه على فلان): خداوند او را بر فلان پيروز كرد.

(ردء): ياور (كنفه): او را نگهدارى كرد و پناه داد.

(مثابة): محلّ بازگشت.

[ترجمه‌]

«خداوند بر عهده خويش گرفته كه حدود و مناطق مسلمانان را قوّت و عزّت بخشد، و ضعف آنها را بر طرف سازد، خداوندى كه در آن هنگام كه مسلمانان اندك بودند، و توان به دست آوردن پيروزى را نداشتند آنان را يارى كرد، و در زمانى كه به سبب كمى عدّه، بر دفع دشمنان توانا نبودند، از آنان‌