امير شما مطيع خداست، و شما او را نافرمانى مى‌كنيد! ولى امير مردم شام (معاويه) معصيت خدا را انجام مى‌دهد و مردم شام از او فرمان مى‌برند! بخدا سوگند، دوست مى‌دارم كه معاويه با من معامله طلا با نقره نمايد، از شما افراد بى تعهّد ده نفر دريافت كند و از اطرافيان خود يك نفر را به من بدهد.

اى مردم كوفه من از جهت سه چيز كه در شما وجود دارد و دو چيز كه در شما نيست به غصّه گرفتار شده‌ام.

سه چيزى كه در شما هست عبارتند از:

1- گوش داريد و كريد 2- حرف مى‌زنيد و لاليد 3- چشم داريد و كوريد دو چيزى كه در شما نيست عبارت از:

1- آزاد مرد نبوده و خوش برخورد نيستيد 2- در گرفتارى برادران موثّق نبوده مورد اعتماد و اطمينان نمى‌باشيد.

خيرى به شما نرسد، دستهايتان خاك آلود باد، همواره به فقر و ذلت گرفتار باشيد [1].

شما مردم كوفه شبيه شترانى هستيد كه چوپان نداشته باشند و از هر سو كه جمع شوند از ديگر سو متفرّق گردند.

بخدا سوگند، گويا شما را مى‌نگرم، و گمان نزديك به يقين دارم، هنگامى كه تنور جنگ تفتيده گردد و آتش زد و خورد شراره بجهاند، از اطراف پسر ابى طالب همچون زنى كه از فرزندش جدا شود، پراكنده مى‌گرديد. ولى من به حق بودن خودم اطمينان داشته، و از جانب پروردگارم دليلى گويا دارم و بر مسير پيامبر كه طريقى واضح و روشن است حركت مى‌كنم. من براه خدا و شريعت رفته، حق را از طريق ضلالت و گمراهى جدا مى‌سازم. (من و خانواده پيامبر شما همواره براه حق رفته و مى‌رويم) بنا بر اين شما رفتار اهل بيت پيغمبر (ص) را در نظر گرفته،