مردم از خدا بترسيد آنچه را كه خداوند در كتابش به شما دستور داده و حقوقى را كه در نزد شما به وديعت نهاده است حفظ كنيد و رعايت اوامر و نواهى او را داشته باشيد، زيرا خداوند پاك و منزه شما را بيهوده نيافريده و به خود وانگذاشته، در نادانى و بدون راهنما، رهايتان نكرده است، بلكه حدود اعمالتان را يقين و وظيفه‌اى كه بايد انجام دهيد به شما آموخت و زمان مرگتان را در لوح محفوظ نوشت، و كتابى كه بيان كننده همه چيز است برايتان فرو فرستاد و پيامبرش را زمانى طولانى در ميان شما به ارشاد و هدايت مأمور كرد، تا آن گاه چنان كه قرآن حكايت مى‌كند دين پيامبر و شما را كامل كرد، همان دينى كه مورد رضاى اوست و به زبان رسولش به شما اعلام كرد و آنچه را دوست يا دشمن مى‌داشت بوسيله وحى و قرآن براى شما توضيح داد، بدون آن كه راه عذر و بهانه‌اى را باقى بگذارد حجّت را بر شما تمام كرد. شما را از عذاب و كيفر خود، قبل از آن كه عقاب سخت قيامت فرا رسد بترسانيد. بنا بر اين اين چند روزه باقى مانده از عمر و دنياتان را دريابيد به اين منظور نفس خود را بزحمت انداخته صبر پيشه كنيد، چه مقدار زمانى كه از عمر شما باقى مانده نسبت به مقدارى كه از زندگى خود، بيهوده از دست داده‌ايد بسيار اندك و ناچيز است. پس به نفس خود اجازه ندهيد كه وارد گناه و معصيت شود، چه اگر نفس اجازه گناه يابد، شما را به راه ستمكارى و ظلمت و تاريكى مى‌كشاند و در جلوگيرى نفس سهل‌انگارى نكنيد، كه گناهان هجوم كرده شما را به مصيبت دوزخ گرفتار مى‌سازند. اى بندگان خدا، پند دهنده‌ترين مردمان بخودش كسى است، كه فرمانبردارترين آنها نسبت به دستورات پروردگارش باشد؛ و فريب دهنده‌ترين انسانها بخودش آن انسانى است كه معصيت كارترين آنها نسبت به پروردگارش باشد. بنا بر اين گول خورده كسى است كه خود را فريب دهد. و خوشحال و سود برنده شخصى است كه خود را فريب ندهد و دينش را سالم نگاهدارد. خوشبخت كسى است كه از ديگرى پند گيرد، و بدبخت كسى كه فريب هواى نفسش را بخورد. بدانيد كه كمترين ريا (در عمل) شرك شمرده مى‌شود، و همنشين با هواپرستان فراموشى از ايمان و حضور شيطان‌