بيدار خوابى عبادت دنيايش، خواب اندكش را بكلى از دستش گرفته و اميدوارى به پاداش اخروى روزهاى گرم او را تشنه نگاهداشته، بى رغبتى به دنيا مانع خواهشهاى نفسانى وى شده است همواره ذكر خدا را بر زبان دارد و ترس از گناه را براى آسودگى (روز حشر) مقدم داشته است شك و ترديدها را با پيمودن راه روشن از خود دور، و نزديك‌ترين راهها را بسوى طريق پسنديده اختيار كرد. اوضاع پيچيده و درهم برهم سراى غرور او را از مسير (حق) باز نداشت و شبهات بر او پوشيده نماند (با ويژگيهاى ياد شده فوق فرد مزبور) چنان است كه گويى، به شادمانى نعمت (بهشت) و خواب شيرين (قبر) و ايمنى روز (حشر) هم اكنون دست يافته است.

چرا چنين نباشد، سپاس گزار خداوند از پل جهان گذران گذشت و سعادتمند شد، زاد و توشه آخرت را پيشاپيش فرستاد، از ترس خدا در اين (چند روزه) مهلت دنيا بطاعت بندگى و عبادت پرداخت، طالب خوشنودى خدا شد و با ترس و احتياط گام برداشت، در امروز (زندگيش) مراقب فرداى بعد از مرگش بود، پيش آمدهاى قيامت را در نظر گرفت.

براى پاداش نيكوكاران بهشت و براى كيفر بدكاران دوزخ كفايت مى‌كند.

خداوند در يارى دادن به نيكان و انتقام گرفتن از مجرمان نياز به كمك ندارد و قرآن بر عليه دشمنان خود دليلى روشن و گويا خواهد بود.

شما را به تقواى خدايى كه انذارتان فرموده، و هيچ راه عذرى برايتان باقى نگذاشته است وصيت مى‌كنم. خداوند راه حق را به شما نمايانده، و از دشمنى كه مخفيانه در دلها نفوذ مى‌كند و در گوشهاى شما وسوسه مى‌كند، بر حذر داشته است. آرى (شيطان) پيروان خود را بدينسان گمراه مى‌كند كه: وعده دروغ داده به آرزو مى‌نشاند، جرمهاى بد را در نظرها مى‌آرايد و گناهان بزرگ هلاك كننده را سهل و كوچك نشان مى‌دهد، تا بتدريج پيروان خود را به نهايت درجه شقاوت رسانده آنها را اسير و گروگان بگيرد و سپس آنچه در نظرشان آراسته بود منكر گردد و آنچه را كوچك دانسته بود بزرگ شمارد، و از آنچه آسودگى خاطر داده بود بترساند!»