بدون رضايت خدا و رسولش كسى را دوست نمى‌دارد، خداى محمّد را رحمت كند- از پارسايان و عبادت‌گران قريش بود.

دوّم آن كه محمّد، تربيت يافته امام (ع) بود و در دامن آن حضرت بزرگ شده بود. همين قرابت و نزديكى محمّد نسبت به آن بزرگوار موجب دوستى و عدم بدگويى از او مى‌گرديد.

محمّد بن ابى بكر به اين دليل ربيب امام بود، كه مادرش اسماء بنت عميس، همسر جعفر بن ابى طالب از مهاجران حبشه است. عبد اللّه جعفر از همين اسماء به دنيا آمد. پس از آن كه جعفر در جنگ موته به شهادت رسيد ابو بكر با اسماء ازدواج كرد و محمّد از اسماء به دنيا آمد. بعد از وفات ابو بكر، اسماء به ازدواج امير مؤمنان در آمد. چون محمّد كوچك بود تحت تكفّل حضرت قرار گرفت. به همين دليل امام (ع) مى‌فرمود:

محمّد فرزند من بحساب مى‌آيد هرچند از صلب ابو بكر بدنيا آمده است.