(حذّا): بسرعت گذشتن، سبك و سريع كه به چيزى بستگى نداشته باشد.
(صبابه): بقيه آب ظرف.
[ترجمه]
«من در باره شما از دو چيز هراسناكم، يكى پيروى كردن از هواى نفس و
ديگرى آرزوى دور و دراز داشتن، زيرا پيروى هواى نفس انسان را از حقيقت باز
مىدارد. و آرزوهاى طولانى آخرت را بفراموشى مىسپارد. متوجّه باشيد كه دنيا به
شما پشت كرده و بسرعت مىگذرد و از آن جز اندكى، با اندازه آب ته كاسه كه صاحبش آن
را ريخته باشد باقى نمانده است. و آخرت نيز رو به شما حركت كرده مىآيد.