امام (ع) به منظور كشاندن آنها از باطل به حق بيان شده است.

(3225- 3221)

فرموده است: من وثق بماء لم يظمأ

اين جمله به عنوان مثل براى توجّه دادن آنها به اين مطلب است كه به آنچه نزد آن حضرت است بايد اعتماد كنند، يعنى به سخن من آرام گيريد، و به آن اعتماد كنيد تا به يقين هدايت نزديك شويد و از گمراهى و كفر دور گرديد، مانند كسى كه به آب داخل ظرفش اعتماد دارد و از تشنگى و هلاكت در امان است، بر خلاف كسى كه چنين اعتمادى ندارد. امام (ع) آب را كنايه از علم به كيفيّت هدايت به سوى خدا آورده است و اين همان آبى است كه با وجود آن تشنگى وجود نخواهد داشت.