(1744- 1735) اين
جمله امام (ع) وعده المردّ إلى جنّته، اشاره به وعده الهى است كه در لسان كريم
چنين آمده است: قالَ اهْبِطا مِنْها
جَمِيعاً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا، يا أَيُّهَا
الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّكُمْ أَنْ
يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ
تَحْتِهَا الْأَنْهارُ[1] و همچنين ديگر وعدههايى كه خدا به توبهكنندگان
داده است. اين بود آنچه كه در باره معناى تأويلى اين داستان وارد شده بود.
[1]
سوره تحريم (66): آيه (8): اى مؤمنان به درگاه خدا توبه نصوح كنيد باشد كه
پروردگار گناهانتان را مستور و محو كند و شما را در باغهاى بهشتى كه زير درختانش
نهرها جارى است وارد كند.