فرمود: فعليا هنّ
محفوظا، مانند سخن حق تعالى است كه فرموده:
وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً[1]. يا اين سخن حق تعالى: وَ حَفِظْناها مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ رَجِيمٍ[2].
و يا اين فرموده حق تعالى: وَ
حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ[3].
سخن امام (ع)
كه فرمود: و سمكا مرفوعا بغير عمد تدعمها و لا دسار ينتظمها، شبيه اين فرموده حق
تعالى است: خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها[4] و اين گفته
حق تعالى: أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي[5]. كلام امام
(ع) كه فرمود: ثمّ زيّنّها بزينة الكواكب و ضياء الثواقب، شبيه اين آيه شريفه است: إِنَّا
زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِزِينَةٍ الْكَواكِبِ[6] و اين جمله
امام (ع) كه فرمود:
بحث دوّم-
در اين فصل استعارههايى است كه در عبارت امام (ع) به كار رفته است:
اوّل- در
جمله «جعل سفلاهنّ مرجا مكفوفا» لفظ موج را براى آسمان استعاره آورده است، زيرا
ميان آسمان و آب متصاعد در ارتفاع و علو و رنگ مشابهت است. بعضى از شارحان
گفتهاند مقصود حضرت اين است كه آسمان در آغاز موج بوده است، سپس آن را منجمد
ساخته و از سقوط حفظ كرده است.
[1]
سوره انبيا (21): آيه (32): آسمان را سقف محفوظى قرار داديم.
[2] سوره
حجر (15): آيه (17): و آن را از هر شيطان مطرودى حفظ كرديم.
[3] سوره
صافّات (37): آيه (7): و آن را از هر شيطان خبيثى حفظ كرديم.
[4] سوره
لقمان (31): آيه (10): آسمانها را بدون ستونى كه قابل رؤيت باشد آفريد.
[5] سوره
حج (22): آيه (65): آسمان را نگه مىدارد تا بر زمين جز به فرمان او نيفتد.
[6] سوره
صافّات (37): آيه (6): ما آسمان پايين را با ستارگان تزيين كرديم.
[7] سوره
نوح (71): آيه (16): و ماه را در ميان آسمانها مايه روشنايى و خورشيد را چراغ
فروزانى قرار داديم.