از جمله خطب
شريفه آن بزرگوار امام انام است در مذمّت دنيا و تحذير خلايق از آن غدّار و بىوفا
كه فرموده:
أما بعد از
حمد و ثناء خداوند ربّ الأرباب و صلوات بر سيّد ختمى مآب، پس بدرستى كه من
مىترسانم شما را از دنيا پس بتحقيق كه آن شيرين است و سبز يعنى نفس لذّت مىبرد
از آن بجهت حلاوت و خضرويت و طراوت آن در حالتى كه أحاطه كرده شده است بخواهشات
نفسانية، و اظهار محبّت نموده است بطالبان خود بلذّتهاى عاجله خود، و بشكفت آورده
مردمان را بزيورهاى قليل و اندك، و آراسته گشته باميدهاى بىبنياد، و آرايش يافته
بباطل و فساد، دوام نمىيابد سرور آن، و ايمن نمىتوان شد از درد و مصيبت آن،
فريبنده ايست مضرّت رساننده تغيير يابنده ايست زايل شونده، موصوف است بفنا و هلاك،
و متّصف است بكثرت خوردن مردمان و أخذ نمودن و هلاك كردن ايشان، تجاوز نمىكند
وقتى كه متناهى شد بنهايت آرزوى كسانى كه راغب هستند در آن، و خوشنودند بآن از اين
كه باشد حال آن بقرارى كه خداوند متعال بيان فرموده و وصف نموده در سوره كهف كه
فرموده:
مثل زندگانى
دنيا همچه آبى است كه نازل كردم آنرا از آسمان پس آميخته شد بآن آب گياه زمين پس
برگشت آن گياه خشك و درهم شكسته پس پراكنده مىگرداند آنرا بادها و از بيخ بر
ميكند و هست خدا بهر چيز صاحب اقتدار محصّل مرام اينست كه خدا تشبيه نموده صفت
زندگانى دنيا را در بهجت و لذّت و سرور و شكفتگى آن كه آخرش منتهى مىشود بمرگ و
هلاك بصفت گياهى كه مىرويد از زمين بسبب آبى كه از آسمان نازل مىشود كه پنج روز
سبز و خرّم و تر و تازه ميباشد، و بعد از آن در زمان قليلى خشك و شكسته مىگردد، و
بادها آن را از بيخ كنده و مىپرانند.