و انكارش كنى، همان حقائقى كه بگوش خود فرا گرفتى و در دلت انباشته‌اند و بخوبى مى‌دانى.

پس از كشف حقيقت راه ديگرى جز گمراهى و ضلالت نيست، و پس از تمامى بيان و حجّت جز شبهه سازى وجود ندارد، از شبهه سازى و فريب كارى و عوام فريبى بر كنار شو، زيرا كه دير زمانى است فتنه و آشوب پرده‌هاى سياه خود را گسترده و با تيرگى خود ديده‌هاى كوته بين را كور و نابينا كرده.

نامه‌اى از تو بمن رسيد كه سرتاسر سخن بافيها و دگرگونيها داشت، منطق درست و خير خواهى در آن سست بود و بمانند افسانه‌هائى بود كه از دانش و بردبارى در نگارش آن بهره‌اى نبود، بمانند مردى شدى كه از خاك تيره گوهر جويد و در تاريكى شب خار بر آرد، و گام فرا مقامى برداشتى كه بسيار از تو دور است، و نشانه‌اش ناجور، كركس را بدان ياراى پرواز نيست و با ستاره عيّوق دمساز است.

پناه بر خدا كه تو فرمانروا بر مسلمانان گردى و پس از من در خرد و درشت كار آنها مداخله كنى يا من در اين باره براى تو بر يكتن از آنان قرار و تعهّدى امضاء كنم.

از هم اكنون خود را درياب و براى خويش چاره انديش، زيرا اگر كوتاه آئى تا بندگان خدا بر سر تو آيند كارها بر تو دشوار گردد و درهاى نجات بروى تو بسته شوند و از آن مقامى كه امروزه از تو پذير است با زمانى، و السّلام.

المختار الخامس و الستون الى عبد اللّه بن العباس،

و قد تقدم ذكره بخلاف هذه الرواية أمّا بعد، فإنّ المرء ليفرح بالشّي‌ء الّذي لم يكن ليفوته، و يحزن على الشّي‌ء الّذي لم يكن ليصيبه، فلا يكن أفضل ما نلت‌