تدارك تقصيرى كه از خموشى بر آيد آسانتر است از تدارك آنچه از گفتار ناهنجار زايد، نگهدارى رازهاى درون ببستن زبانست چون بستن سر ظرف آنچه را در آنست حفظ مى‌نمايد، نگهدارى آنچه در دست خود دارى نزد من محبوبتر است از جستن چيزى كه در دست ديگرانست، تلخى نوميدى به است از دست نياز بمردم دراز كردن، پيشه ورى و آبرومندى به است از بى‌نيازى بوسيله هرزگى هر مردى بهتر، راز خود را نگه مى‌دارد، بسا كسى كه در زيان بخود مى‌كوشد هر كه پر گويد ژاژ خوايد، هر كه انديشه كند بينا گردد، با خيرمندان در آميز تا از ايشان باشى، از شرّ انگيزان جدا شو تا از آنها بر كنار باشى، چه بد خوراكى است مال حرام، ستم بر ناتوان فاحش‌ترين ستم است، در جائى كه از ملايمت كج خلقى بر آيد كج خلقى ملايمت زايد، چه بسا كه دارو درد گردد و درد دارو، چه بسا كه اندرز از بد خواه بر آيد و خير خواه بد غلى در اندرز خود گرايد، مبادا بر آرزوهاى خود اعتماد كنى كه آرزومندى كالاى احمقان است، عقل و خرد تجربه اندوزيست، بهترين تجربه آنست كه تو را پند دهد تا غصه و افسوس نيامده وقت را غنيمت شمار و از دستش مده، هر كس جويد بمقصد رسد و نه هر غائبى بخانه‌اش بر گردد، ضايع نمودن توشه راه ارتكاب تباه است و مفسد روز رستاخيز، هر كارى را دنباله‌ايست و بسر انجامى گرايد، هر چه براى تو مقدّر باشد بتو خواهد رسيد، بازرگان خود را بخطر مى‌اندازد، چه بسا اندكى كه پر بركت تر از بسيار است، در ياور و همكار پست و زبون خيرى نباشد و نه در دوست دو دل و متهم بخيانت، تا روزگار با تو بسازد با او بساز، چيزى كه در دسترس است باميد بيش از آنش در خطر ميفكن، مبادا عنان خود را بدست مركب سركش لجبازى بسپارى، براى نگهدارى برادر و دوست خود اگر از تو بريد با او پيوست كن، و هنگام رو گردانى او با لطف و مهربانى بأو نزديك شو، و چون مشت خود را بست بأو ببخش، و چون دورى گزيد بأو نزديك شو، و هنگام سختگيرى او با او نرمش كن، و چون جرمى مرتكب شد بر او پوزش آور، تا آنجا در برابر