أمير 7 در هنگام كارزار به لشكريانش تعليم مىداد كه: گريختن و عقبنشيني كه پس
از بازگشت و حمله بر دشمن باشد بر شما سخت و ناگوار نباشد و از آن ننگ نداشته
باشيد- يا اگر از دشمن شكست خورديد و رو بگريز گذاشتيد از برگشتن و جنگيدن و تدارك
گذشته كردن شرم نكنيد و آنرا دشوار مپنداريد، حق شمشيرها را بدهيد، و پهلوى دشمنان
را بر خاك هلاك جاى دهيد، و خودتان را بر نيزه زدنى كه بدرون دشمن رسد و كارگر
شود، و بشمشير زدن سخت بر آنها وادار كنيد و آماده سازيد، و آوازها را بميرانيد و
صدا بلند نكنيد كه ترس را بهتر و بيشتر رانندهتر و دور كنندهتر است، سوگند به
آنكه دانه را شكافت و آدمى را آفريد اين قوم منافق اسلام نياوردند و از ترس و حفظ
جان خود گردن نهادند و بظاهر دعوى اسلام كردند و كفر را در دل پنهان داشتند تا چون
اكنون يارى كنندگان و پشتيبانان بر آن يافتند آشكارش كردند و پرچم مخالفت
برافراشتند.
و من كتاب
له 7 الى معاوية جوابا عن كتاب منه اليه
و هو المختار
السابع عشر من باب الكتب و الرسائل و أمّا طلبك إلىّ الشّام فإنّي لم أكن
لاعطيك اليوم ما منعتك أمس. و أمّا قولك إنّ الحرب قد أكلت العرب إلّا حشاشات أنفس
بقيت ألا فمن أكله الحقّ فإلى النّار. و أمّا استوائنا في الحرب و الرّجال فلست
بأمضى على الشّكّ منّي