گندم و جو را از كاه جدامي كنند و پس از خشك شدن خرما و انگور مي‌تواند زكات را مطالبه نمايد، و اگر مالك ندهد و مال مورد زكات از بين برود، بايد عوض آن را پرداخت نمايد.

مساله 1816- اگر بعد از آنكه زكات گندم، جو، خرما و انگور واجب شد مالك آنها از دنيا برود، بايد زكات را از مال اوپرداخت نمايند، ولي اگر پيش از واجب شدن زكات از دنيا برود، هريك از ورثه كه سهمش به اندازه نصاب است بايدزكات سهم خود را پرداخت نمايد.

مساله 1817- اگر درخت خرما و انگور را براي عموم وقف نمايند و متولي وقف پيش از وقت تعلق زكات آن را دراختيار كساني كه مورد وقف هستند بگذارد، زكات بر هر يك از آنان كه سهم او به حد نصاب رسيده واجب است، وچنانچه براي عده خاصي وقف كرده باشند، سهم هر يك از كساني كه مورد وقف هستند اگر به حد نصاب برسد بايدزكات آن را بپردازد.

مساله 1818- هرگاه انسان بخواهد قبل از رسيدن وقت زكات آن را به مستحق بدهد نمي تواند به قصد زكات پرداخت نمايد، بلكه مي‌تواند به قصد قرض بدهد و بايد به او اعلام نمايد كه قرض است و او قبول كند، پس اگر بعد از رسيدن وقت زكات استحقاق وي باقي باشد، قرض او را بابت زكات حساب نمايد.

مساله 1819- اگر شك كند زكاتي را كه بر او واجب بوده داده است يا نه، بايد زكات را بپردازد، هرچند بنابراحتياطواجب شك او مربوط به زكات سالهاي پيش باشد. ولي اگر شك داشته باشد كه زكات بر او واجب شده يا نه، لازم نيست آن را بپردازد.

مساله 1820- كسي كه شك دارد زكات به عهده او مي‌باشد يا نه، براي مراعات احتياط مي‌تواند مالي به فقير بدهد وقصد كند كه اگر واقعا زكات بدهكار باشد بابت زكات حساب شود، وگرنه چنانچه مظالمي به عهده اوست بابت آنهاباشد، و در غير اين صورت اگر پدرش يا شخص ديگري زكات بدهكار است بابت زكات او باشد، وگرنه بابت مظالم احتمالي او حساب شود. همچنين كسي كه شك دارد خمس بدهكار است يا نه، مي‌تواند به همين كيفيت به مصرف خمس برساند.

مساله 1821- اگر چند نفر شريك باشند، سهم هركدام كه به حد نصاب برسد زكات بر او واجب مي‌شود.

مساله 1822- بنابراحتياط واجب شخص زكات دهنده در تمام موارد نه گانه زكات كمتر از پنج درهم، يعني دو مثقال و پانزده نخود - حدود ‌13/27 گرم - نقره يا قيمت آن به يك فقير ندهد