آن به اندازه نصاب برسدزكات آن واجب است .

مساله 1795- گندم، جو، كشمش و خرمايي كه زكات آنها داده شده اگر چند سال هم نزد انسان بماند زكات ندارد.

مساله 1796- اگر مقداري خرما يا انگور تازه دارد كه خشك آن به اندازه نصاب مي‌رسد، احوط آن است كه زكات را تاموقع خشك شدن تاخير بيندازد. و چنانچه با قصد زكات از تازه آن به اندازه زكات به مستحق بدهد خالي از اشكال نيست، مگر اينكه به قصد قرض بدهد و بعد به جاي زكات حساب كند.

مساله 1797- اگر گندم، جو، خرما و يا كشمشي كه مشمول زكات شده داراي جنس خوب و بد باشد، بنابراحتياطواجب زكات هر كدام از خوب و بد را از خود آنها و بهتر است همه را از جنس خوب پرداخت نمايد، و زكات همه رانمي تواند از جنس بد بدهد.

مساله 1798- اگر انسان در چند شهر كه فصل آنها با يكديگر اختلاف دارد و زراعت و ميوه آنها در يك وقت به دست نمي آيد گندم يا جو يا خرما و يا انگور داشته باشد و همه آنها محصول يك سال محسوب شود، چنانچه چيزي كه اول مي‌رسد به اندازه نصاب باشد بايد زكات آن را همان وقت بپردازد، و زكات بقيه را هر وقت به دست مي‌آيد پرداخت نمايد. و اگر آنچه اول مي‌رسد به اندازه نصاب نباشد صبر كند تا بقيه آن برسد، پس اگر روي هم به مقدار نصاب شودزكات آن واجب است، و در غير اين صورت واجب نمي شود. و شرط نيست آنچه اول رسيده است باقي باشد.

مساله 1799- اگر درخت خرما يا انگور در يك سال دو مرتبه ميوه دهد، چنانچه روي هم به مقدار نصاب باشدبنابراحتياط زكات آن را بدهد.

مساله 1800- اگر كسي انگور يا خرما را بر روي درخت قبل از تعلق زكات، و يا گندم و جو را قبل از دانه بستن بخرد وبه حد نصاب برسد بايد زكات آن را بپردازد، ولي اگر بعد از تعلق زكات بخرد يا اجاره نمايد زكات بر عهده فروشنده بوده است، و اگر او زكات را نپرداخته باشد، معامله نسبت به مقدار زكات محل اشكال است، مگر اينكه فروشنده زكات را از مال ديگر بدهد.

نصاب غلات :

مساله 1801- نصاب گندم، جو، خرما و كشمش «288 من تبريز منهاي 45 مثقال" است كه تقريبا معادل «863 كيلو و790 گرم" مي‌شود، پس هرگاه به اين مقدار برسد بايد زكات آن را بپردازد.