و اساسا ديدن ملكوت و حقيقت همه اشياء امري است كه خداوند انسانها را به آن ترغيب كرده است، چنانكه مي‌فرمايد: (او لم ينظروا في ملكوت السموات والارض و ما خلق الله من شئ...)[3] "چرا در ملكوت و باطن آسمانها و زمين و هر آنچه خدا خلق كرده است نظر و دقت نمي كنند؟" و امام كسي است كه عالم ملكوت يعني باطن اين عالم به بهترين وجه ممكن براي او منكشف و ظاهر، و مؤيد به تأييد الهي شده باشد.

سپس در ادامه كلام در رابطه با عصمت و لزوم آن براي كسي كه داراي مقام امامت مي‌باشد مي‌گويد:

---