نام کتاب : موعود اديان نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 173
هرچند شيخ مفيد "مفضل بن عمر" را مدح كرده و ميگويد: "او از
شيوخ اصحاب امام صادق (ع) و از ثقات فقهاي صالح ميباشد".[1]
ولي نجاشي در رجال خود او را "فاسد المذهب، مضطرب الرواية و
غيرقابل اعتماد" خوانده است .[2] و علامه در "خلاصه" نقل كرده كه او
در مذهب خطابي [4] و در كلام متهافت است .[3]
و نيز علامه در "خلاصه" ضمن تصريح بر فاسدالمذهب و غيرقابل
اعتماد بودن او گفته است :
"غلات چيزهاي زيادي را در روايات منسوب به او اضافه
كرده اند، و لذا نقل و نوشتن روايات او جايز نيست ."
همچنين كشي از حماد بن عثمان نقل كرده است كه امام صادق (ع) در
رابطه با قضيه اي به مفضل با تعبير "يا كافر"، "يا مشرك" خطاب
نمودند.
و نيز مطابق روايتي، حجربن زائدة و عامربن جزاعه اسدي به
امام صادق (ع) گفتند: "مفضل ميگويد: ارزاق بندگان خداوند در دست
[1] الارشاد، شيخ مفيد، ج 2، ص 216 .
[2] رجال نجاشي، ص 416 .
[3] خطابيه فرقه اي بودند معاصر با امام صادق (ع) و معتقد به امامت ابي الخطاب، كه عقايد انحرافي نيز داشتند; از جمله اينكه : الف - امامان پيامبر ميباشند و سپس به حد خدايي ميرسند... و اينكه امام صادق (ع) همان خداوند است كه به شكل انسان در اين عالم ديده ميشود. ب - به هر مؤمني وحي ميشود. ج - به انسانها پس از رسيدن به حد كمال نمي توان گفت ميميرند، بلكه به عالم ملكوت منتقل ميشوند. د - اموات هر روز و شب ديده ميشوند... . ر.ك : توضيح المقال في علم الرجال، ص 214 .
[4] خلاصة الاقوال، ص 407 .
نام کتاب : موعود اديان نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 173