رسيدن محاربه توبه نمايد حد از او ساقط است . و مطابق رواياتي زناكار چنانچه قبل از ثبوت زنا نزد حاكم، از كار خود توبه نمايد حد از او ساقط مي‌گردد; و حتي در اين روايات تأكيد شده است كه زناكار اگر بين خود و خدا توبه نمايد بهتر از اين است كه نزد حاكم اقرار به زنا نمايد.[1]

بر اين اساس مفاد آيه مذكور، مفاد روايات مورد اشاره است و منحصر به زناي غيرمحصنه نيست و به طور كلي هر جرمي كه حد دارد اگر مجرم قبل از ثبوت جرم نزد حاكم از گناهش توبه نمايد حد از وي ساقط است . و در وسائل [2] آمده است كه : اگر سارق توبه كرد مال سرقت رفته به صاحبش داده مي‌شود ولي حكم قطع دست سارق اجرا نمي گردد. اما پس از ثبوت جرم نزد حاكم حكم آن قابل اجرا است و حتي نسبت به زناكار در آيه 4 از سوره نور آمده است : (و لا تأخذكم بهما رأفة في دين الله ) خداوند كه "أرحم الراحمين في موضع العفو والرحمة و أشد المعاقبين في موضع النكال والنقمة" مي‌باشد جايگاه رحمت و عقاب را خود بهتر از همگان مي‌داند و در مورد زناي محصن و محصنه كه مفسده و عار بيشتري دارد به طريق اولي جاي اخذ رأفت نيست . احكام شرع طبق مذهب عدليه جزافي نمي باشد بلكه متناسب با موضوع خود تشريع گرديده اند و در مورد جزائيات، هم جنبه مجازات فرد را دارد و هم جنبه پيشگيري از وقوع جرم در جامعه را; البته همان گونه كه اشاره

---