نام کتاب : مباني فقهي حكومت اسلامي نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 389
ميماندند. [ و همين است معني كلام حضرت كه فرمود: ما و شيعيانمان تا ظهور
شورشگري از آل محمد به خير هستيم ].
13 - روايت عبيدي
عبيدي از امام صادق (ع) روايت نموده كه فرمود:
"ما كان عبد ليحبس نفسه علي الله الاادخله الله الجنة [1]
هيچ بنده اي جان خود را بر خدا حبس نمي كند مگر اينكه خداوند او را به بهشت داخل مينمايد."
توضيح روايت : [حبس نفس، وقف جان در راه خداست نه سكوت .]
اين روايت نيز همانند روايت گذشته، از ادله سكوت و منع خروج و قيام در زمان
غيبت نيست ; زيرا معناي حبس نفس بر خدا، وقف جان در راه خداست ; و اين
معني با جهاد و مبارزه سازگارتر است تا با سكوت و سكون .
واژه حبس نفس نظير واژه صبر است كه در عرف مردم غير عرب گاهي به معناي
سكوت و بي تحركي به كار برده ميشود، با اينكه مراد از صبر، استقامت و پايداري
در ميدان عمل و جهاد است، به گونه اي كه مشكلات و حوادث مترتب بر آن انسان
را از جهاد و مبارزه باز ندارد - و اين نكته اي است شايان تأمل .[2]
14 - روايت حسين بن خالد
حسين بن خالد قال : قلت لابي الحسن الرضا(ع): ان عبدالله بن بكير كان يروي
حديثا و انا احب ان اعرضه عليك، فقال : ما ذلك الحديث ؟ قلت : قال ابن بكير:
حدثني عبيد بن زرارة قال : كنت عند ابي عبدالله (ع) ايام خرج محمد (ابراهيم) بن
[1] وسائل 39/11، باب 13 از ابواب جهاد عدو، حديث 13.
[2] اهل سكوت از حبس نفس اين طور برداشت كرده اند كه انسان بايد در خانه بنشيند و دست روي دست بگذارد و دم نزند تا خداوند او را به بهشت ببرد; با اينكه حبس نفس، وقف جان در راه خداست . انسان ميخواهد با آمريكا بجنگد، با شوروي بجنگد، ميخواهد دنياي اسلام را از استعمار دويست سيصد ساله نجات بدهد و مسلم است كه اين مشكلاتي دارد و توطئه هايي عليه او تدارك ميبينند كه براي مقابله با آن بايد كاملا جان خود را وقف راه خدا نموده باشد. و درست در اين صورت است كه اگر كشته شود يا زنده بماند خداوند او را به بهشت وارد ميكند. وگرنه با در به روي خود بستن و در كنج خانه به عزلت نشستن، انتظار چه بهشتي را ميتوان از خداوند داشت ؟ (از افاضات معظم له در درس)
نام کتاب : مباني فقهي حكومت اسلامي نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 389