كسي است كه در راه خدا به جهاد پرداخته باشد، و اگر مشكلات زندگي بر وي غلبه كرد به پشتوانه خدا و رسولش به اندازه قوت عائله و خانواده اش قرض بگيرد; پس اگر از دار دنيا رفت و بدهكاريهاي خود را نپرداخته، بر امام است كه ديون او را بپردازد و اگر نپرداخت گناه آن به عهده امام است . همانا خداوند متعال فرمود: صدقات از آن بيچارگان و مستمندان و مأمورين گردآوري زكات ... و قرضداران (الغارمين) است، و قرضدار همان بيچاره و مستمندي است كه بدهكاري به عهده اوست ."[1]

5 - در خبري مرسل آمده كه راوي گفت : شخصي از حضرت امام رضا(ع) سؤالي كرد و من مي‌شنيدم، آن شخص مي‌گفت : فدايت گردم از گفتار خداوند عزوجل كه مي‌فرمايد: اگر بدهكار نمي تواند بدهي خود را پرداخت كند تا هنگام توان پرداخت به وي مهلت داده شود (وان كان ذوعسرة فنظرة الي ميسرة)[2] مرا خبر ده كه آيا براي اين مهلت، مدت و زمان مشخصي است ؟... حضرت فرمود: "بله زمان معين آن تا وقتي است كه خبر گرفتاري و بدهكاري وي به گوش امام برسد; پس اگر در راه اطاعت خداوند آن مال را مصرف كرده، بر امام است كه از "سهم غارمين" بدهي او را ادا كند; و اما اگر در معصيت خدا مصرف كرده، چيزي بر عهده امام نيست ."[3]

6 - باز در روايتي مرسل [4] از امام جعفر صادق (ع) نقل شده كه آن حضرت فرمود: "امام بدهكاري مؤمنان را مي‌پردازد به غير از مهريه همسرانشان ."[5]

7 - در خبر صباح بن سيابه از امام جعفر صادق (ع) به نقل از پيامبراكرم 6 آمده كه آن حضرت فرمود:

---