3 - نكته سوم اين كه اصولا انذار و تبشير كه مسئوليت اصولي پيامبران است مطابق عادت اسباب و مسببات و سنت هاي رايج هرزمان انجام مي‌شود و چنين نيست كه به شكل معجزه آسا و خارج از قوانين و سنن عادي انجام شود.

بنابراين هر پيامبري مطابق شرايط زماني و اقليمي خود، هرآنچه در توان دارد در اين راه به كار مي‌گيرد.[1] به شهادت تاريخ پيامبر اسلام 6 نيز بر اساس اين سنت جاري نمايندگاني براي هر منطقه و دياري كه امكان داشت فرستادند و پيام الهي اسلام و قرآن را با منطق و بيان درخور فهم مردم آن منطقه به گوش آنان مي‌رساندند. و در تاريخ ديده نشده است كه از نمايندگان پيامبر6 معجزه اي خواسته باشند تا گفته شود: معجزه بايد به دست پيامبر انجام شود; بلكه همان ابلاغ محتواي قرآن و حقايق و معارف آن همراه با راه و روش آورنده آن و شناختي كه هركس از امانت و صداقت او داشت، در تحقق انذار و تبشير و ايمان آوردن به اسلام كفايت مي‌كرد.

روش انذار و تبشير پيامبران سابق نيز چنين نبود كه هر كس مستقيما توسط پيامبر زمان خود انذار يا تبشير شود، و چه بسا

---