براي جبران اين كمبود به اين سو و آن سو رفته و ممكن است فريب افراد شياد را خورده و به ورطه فساد افتد; بلكه چه بسا در اثر خسته شدن از طرفين دعوا خانه و كاشانه را ترك نموده و به جمع كودكان فراري بپيوندد.

ب - در نزاعها غالبا پدر و مادر احترام يكديگر را نگاه نداشته و با يكديگر درشتي مي‌نمايند; فرزند نيز ناخودآگاه دچار اين روحيه شده و در برخورد با والدين شدت عمل به خرج داده و به آنها بي احترامي مي‌نمايد.

ج - ذهن و فكر فرزند را مشغول كرده و او را از فراگيري علم و دانش و تفكر در مسائل پيچيده باز مي‌دارد.

د - فرزند دچار روحيه پرخاشگري شده و اين امر در روابط اجتماعي او اثر گذاشته و با ديگران نمي تواند به تفاهم برسد.

ه - فرزند توهم مي‌كند كه چه بسا اصلا نظام خانواده بايد اين گونه باشد، و در نتيجه پس از ازدواج نمودن به طور ناخواسته حركات و رفتار والدين خود را در زندگي زناشويي سرمشق خود قرار داده و جهنم سوزان جديدي به وجود مي‌آورد.

7 - احترام و تجليل هر يك از زن و شوهر از پدر و مادرش خصوصا در مقابل ديدگان فرزند، و نيز انجام كارهاي خير و اهداي ثواب آن به آنها در صورتي كه از دنيا رفته اند، تأثير بسزايي در روحيه فرزند گذاشته و درس عملي بسيار خوبي در زمينه حفظ احترام والدين براي آنها خواهد بود; امام علي (ع) مي‌فرمايند: "راع اباك ليرعاك ابنك"[2] يعني : مراعات حال پدرت را بنما همانا پسرت نيز در حق تو چنين كند.

---