قرار دارد و در اين صورت طبعا تعداد زنان نسبت به مردان بيشتر است .

2 - اين واقعيت را نمي توان انكار كرد كه در مجموع عمر زندگي جنسي و ميل و شهوت مردان طولاني تر و به مراتب بيشتر از زنان است، و در اكثر موارد زنان دچار عارضه "سرد مزاجي" هستند و در سنين معيني آمادگي جنسي خود را از دست مي‌دهند در حالي كه غالبا مردان چنين نيستند.

3 - در پاره اي اوقات به خاطر مسائل بهداشتي يا امور شرعي - مثلا در دوران عادت ماهانه و قسمتي از دوران بارداري و زمان ديدن خون نفاس پس از زايمان - زنان از آميزش و نزديكي ممنوع هستند در حالي كه اين ممنوعيت براي مردان وجود ندارد.

4 - وجود زنان عقيم و نازا در جامعه و تمايل شوهران آنها به داشتن فرزند.

5 - وجود زنان بيوه كه به دلايل گوناگون شوهر خود را از دست داده اند و شرايط فردي و اجتماعي به آنها اين اجازه را نمي دهد كه به عنوان همسر اول مورد توجه مردان واقع شوند.

آيا در موارد گفته شده و مانند آن بايستي مرد تنها به همسر خود اكتفا كند و نيازها و خواسته هاي فطري خويش را ناديده گرفته و سركوب نمايد يا اين كه از طريق معاشرت آزاد و رابطه نامشروع جنسي برخي از نيازهاي خود را برآورده سازد؟

همسر اول نبايد به مسأله چند همسري و تعدد زوجيت از زاويه منافع خود نگاه كند بلكه بايد اين مسأله را از دريچه چشم شوهر و با توجه به منافع و خواسته هاي مشروع او و نيز از دريچه چشم ساير زناني كه در اجتماع بدون شوهر مانده اند و هر لحظه ممكن است در گرداب گناه و فحشا فرو روند نگاه نمايد.

البته اين مطلب را بايد مورد توجه قرار داد كه مسأله چند همسري گرچه امري مشروع و از احكام مسلم اسلام است ولي تحصيل شرايط آن و اجراي عدالت همه جانبه بين همسران متعدد در اين زمان كار بسيار مشكلي است ; چرا كه زندگي پيچيده امروز با زندگي ساده دوران گذشته بسيار متفاوت است و چه بسيار ديده شده كه برخي از روي هوي و هوس و بدون در نظر گرفتن شرايط و آداب چند همسري ازدواج ديگري نموده اند و با اين كار حقوق همسر اول خود را تضييع نموده و يا