و محيطها قدرت تشكيل خانواده و پيوند زناشويي دائمي را نداشته و نمي توانند تمام مسؤوليت ها و تكاليفي را كه از ناحيه ازدواج دائم بر دوش آنها گذاشته مي‌شود انجام دهند، كه در زير به چند نمونه آن اشاره مي‌گردد:

الف - مردي كه مدت زمان قابل توجهي به واسطه مسافرت طولاني و مانند آن به همسر خود دسترسي ندارد.

ب - مردي كه همسرش به واسطه بيماري و مانند آن توان جنسي خود را از دست داده است .

ج - مرد يا زني كه به واسطه طلاق يا مرگ همسر خود را از دست داده و اسباب ازدواج مجدد و دائم برايش فراهم نيست .

د - جواناني كه در شديدترين دوران بروز غريزه جنسي هستند و به واسطه مشكلات اقتصادي و فرهنگي و مسائل پيچيده اجتماعي شرايط ازدواج دائم را نداشته و نمي توانند تشكيل خانواده بدهند.

در نمونه هاي گفته شده و نظاير آن يا بايد بگوييم كه هيچ زن يا مردي حق ندارند خارج از ازدواج دائم با تمام مسؤوليت هايش با يكديگر رابطه جنسي داشته باشند، كه اين در حقيقت سركوب غريزه اي از غرايز انسان بوده و نتيجه اي جز فحشاء، همجنس بازي، آلوده شدن به مواد مخدر، خشونت، بيماريهاي خطرناك و ساير ناهنجاريهاي اجتماعي ندارد; و يا بايد اين افراد را در برابر بي بند وباري جنسي آزاد گذاشت تا از طريق زنا و ديگر راههاي غير مشروع به غريزه شهوت خود پاسخ دهند، كه اين راه به هيچ وجه عاقلانه نبوده و فساد فرد و جامعه را در بر دارد; و يا اين كه راه سومي را در پيش گيريم كه نه مشكلات و مسؤوليت هاي ازدواج دائم را داشته باشد و نه فرد را دچار فحشاء و ارتكاب گناه نمايد، و آن همان "ازدواج موقت" طبق قانون و رعايت مقررات است .

اسلام كه با دورانديشي تمام درصدد رفع نيازهاي مادي و معنوي انسان مي‌باشد يكي از راهكارهاي رفع اين گونه مشكلات را ازدواج موقت مي‌داند; قرآن كريم پس از ذكر مواردي كه زن و مرد حرام است با يكديگر ازدواج نمايند چنين مي‌گويد: