آن به جاي مانده اي كه پيامبر آن را جانشين خود بر شما قرار داده و بايد بعد از پيامبر6 به آن مراجعه كنيد "كتاب خدا" است كه ناطق و گوياست، يعني با شما سخن مي‌گويد.

برخلاف آنچه تصور مي‌شود كه قرآن كتابي است صامت و خاموش، حضرت در اينجا تعبير به "ناطق" كرده اند. همچنين حضرت علي (ع) در چند جاي نهج البلاغه همين تعبير را به كار برده اند. در يكي از خطبه ها مي‌فرمايد: "فالقرآن آمر زاجر، و صامت ناطق ، حجة الله علي خلقه أخذ عليهم ميثاقه"[1] يعني : "قرآن فرمان دهنده است و بازدارنده، خاموش است و گوينده، حجت خداست بر بندگانش كه بدان پيمان گرفته است از ايشان ." و در جاي ديگر مي‌فرمايد: "و كتاب الله بين أظهركم ، ناطق لايعيي لسانه"[2] يعني : "و كتاب خداوند در ميان شماست، گوينده اي است كه زبانش از گفتار عاجز نمي شود." (2) (و القرآن الصادق و النور الساطع ) (و قرآني كه صادق و نور فراگير است .)

"القرآن الصادق" يعني : هيچ باطل و خلاف حقيقت در قرآن نيست . "النور الساطع" يعني : نور بلند; به اين معنا كه قرآن نورش تلالؤ دارد و فراگير است، در عالم نورافشاني مي‌كند. (3) (و الضياء اللامع ) (و پرتوي روشني بخش است .)

---