بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعين

در جلسه قبل گفتيم : زماني كه ابوبكر و عمر هر دو تصميم گرفتند كه فدك را از حضرت زهرا(س) بگيرند و اين خبر به ايشان رسيد، آن حضرت با گروهي از اعوان و انصار و خويشاوندان خود براي احقاق حق خويش به طرف مسجدالنبي 6 حركت كردند. در آن حال عده اي از مهاجر و انصار در مسجد گرد ابوبكر جمع شده بودند. وقتي آن حضرت و همراهان وارد مسجد شدند، براي احترام پرده اي را بين ايشان و مردم نصب كردند. آنگاه حضرت ناله جانسوزي زدند كه در اثر آن، صداي تمام حاضران به گريه بلند شد; حضرت مهلت دادند تا مردم آرام شدند و پس از آن سخن خود را با حمد و ثناي خداوند و درود بر رسول خدا6 آغاز كردند; با شنيدن نام رسول خدا دوباره صداي گريه مردم بلند شد.

در كتاب "احتجاج" در ادامه روايت چنين آمده است :

"فلما أمسكوا عادت في كلامها"

(آنگاه كه مردم آرام گرفتند آن حضرت سخن خود را ادامه دادند.)