گريه مي‌كردند; ناله حضرت زهرا(س) اين گونه مجلس را منقلب كرده بود.

"فارتج المجلس ، ثم أمهلت هنيهة ،[1] حتي اذا سكن نشيج القوم و هدأت فورتهم"

(و مجلس يكپارچه شور و شيون شد، سپس حضرت اندكي صبر كرد تا اين كه شور و فغان مردم فرو نشست و جوشش مردم آرام گشت .)

"افتتحت الكلام بحمد الله والثناء عليه والصلاة علي رسول الله 6"

(آنگاه حضرت كلام خود را با ستايش خداوند و ثنا بر او و درود بر رسول خدا6 آغاز كرد.)

"فعاد القوم في بكائهم"

(در اين هنگام دوباره مردم شروع به گريه كردند.)

در اينجا مردم وقتي اسم پيامبر6 را از زبان دخترش مي‌شنوند دوباره شروع به گريه مي‌كنند; و براي مرتبه دوم وقتي مردم ساكت مي‌شوند، حضرت بار ديگر حمد و سپاس خداوند را به جا مي‌آورند و فلسفه شكر و گسترش نعمت ها در اثر آن را يادآور مي‌شوند; كه ان شاءالله در جلسه آينده به آنها خواهيم پرداخت .

---