"فنيطت دونها ملاءة"

(پس ميان آن حضرت و مردم پرده اي نصب شد.)

وقتي ديدند حضرت زهرا(س) با جمعي از زنان و اعوان و انصارشان وارد مسجد شدند، فورا به احترام ايشان پرده اي بين ايشان و مردهاي داخل مسجد نصب كردند.

البته در بعضي نسخه ها به جاي "ملاءة"، "قبطية" يا "قبطية"[1] آمده است، ولي از نظر معنا يكسان بوده و هر دو به معناي پرده است ; و جهتش هم اين بوده كه چون اين پرده، پارچه اي بوده كه از مصر مي‌آوردند، لذا آن را "قبطية" نيز گفته اند; يعني : پرده اي كه به "قبط" (مردم مصر) نسبت داده شده است .

ناله حضرت زهرا(س) و گريه شديد حاضران

"فجلست ، ثم أنت أنة أجهش القوم لها بالبكاء"

(سپس حضرت نشست ; آنگاه ناله اي كرد، آن چنان ناله جانسوزي كه باعث گريه شديد مردم شد.)

"أنت" از "أنين" به معناي ناله است . و منظور از "أجهش" اين است كه گاهي انسان خيلي ناراحت است و آرام و قرار ندارد و گريه اش با يك جهش و حركتي همراه است .

در اينجا نيز ناله حضرت به قدري جانسوز بود كه گريه تمام مهاجرين و انصار به طوري بلند شد كه هر كدام به بغل ديگري افتاده و

---