"وقعة" به معناي جنگ و فرود آمدن و تاختن بر دشمن است ; و "نكال" به معناي كيفر و مجازاتي است كه مايه ترس و عبرت ديگران شود. يعني : آن حضرت به گونه اي بر دشمن مي‌تاخت و آنان را مجازات مي‌كرد كه مايه ترس ديگران شده بود. (5) (و تنمره في ذات الله ) (و به خاطر پلنگ صفتي او در راه خدا.)

"تنمر" از ماده "نمر" است، "نمر" يعني : پلنگ ; اگر به يك آدمي بگويند: "تنمر"، معنايش اين است كه پلنگ صفت است و تسليم دشمن نمي شود و آن حالت غضبش بر دشمن همچنان باقي است . و مقصود از "في ذات الله" خدا و دين او و راه و اهداف اوست .

حضرت در اين جمله مي‌فرمايند: از اميرالمؤمنين (ع) انتقام نگرفتند مگر براي اين كه او در مقابل دشمن همانند يك پلنگ مي‌ايستاد و هرگز تسليم نمي شد. تسليم شدن در برابر دشمن يا به علت ضعف ايمان يا وابستگي به دنيا و مال و مقام آن و يا ترس از مرگ است، و آن حضرت از همه اينها مبرا و پاك بودند.

كلام حضرت ادامه دارد كه ان شاءالله در جلسه آينده آن را خواهيم خواند.