خدايا غاصبان خلافت و فدك زور دارند و هر كاري مي‌خواهند مي‌كنند، ولي خدايا قدرت تو بي نهايت است ; تو خود به حساب اينها رسيدگي كن و جزايشان را بده . (و أشد بأسا و تنكيلا) (و عذاب و انتقام تو از ديگران شديدتر خواهد بود.)

"بأس" يعني : عذاب، و "تنكيل" يعني : عقوبت ; يعني : خدايا تو خود اينها را عقاب كن و به عذاب دردناك گرفتار فرما.

دلداري امام (ع) به حضرت فاطمه (س)

(فقال أميرالمؤمنين (ع) : لا ويل لك ، بل الويل لشانئك )

(پس اميرالمؤمنين (ع) [خطاب به حضرت فاطمه (س) ] فرمود: واي بر تو نيست، بلكه واي بر آنهايي است كه بغض تو را داشته و دشمن تو هستند.)

"ويل" معنايش در حقيقت عذاب و عقاب است، و آن غير از "ويح" است ; "ويح" در مواردي گفته مي‌شود كه به عنوان دلسوزي باشد، اما "ويل" به معناي عذاب و عقاب مي‌آيد. اينجا چون حضرت زهرا(س) فرموده بود كه واي بر من در هر صبحگاه و شبانگاه، لذا اميرالمؤمنين (ع) مي‌فرمايد: واي بر تو نيست، بلكه واي بر آن كساني است كه به تو ظلم كرده اند و بدخواه و دشمن تو هستند. "شاني" به كسي مي‌گويند كه بغض و دشمني دارد. در قرآن كريم هم آمده است : (ان شانئك هو الابتر) .[1]

---